ଯୁଦ୍‌ଧର୍‌ ରଙ୍ଗ୍‌ ନୁହେସେ ଲାଲ୍‌
ଶାନ୍‌ତିର୍‌ ନୁହେ ଧୋବ୍‌,
ଜୀବନ୍‌ର ରଙ୍ଗ୍‌ ସେ ଦେଖିଛେ
ଯେ ଲଡ଼ିଛେ ଖୋବ୍‌ ॥୧॥

ଯୁଦ୍‌ଧର୍‌ ଚିନ୍‌ହାଁ ନୁହେସେ ଗିଧା
ଶାନ୍‌ତିର୍‌ ନୁହେ ପଁଡ଼୍‌କା,
ଜୀବନ୍‌ ଯୁଧେଁ କେଡ଼େ କେଡ଼େ ରଥି
ହେଇପଡ଼ିଛନ୍‌ ଛେତ୍‌କା ॥୨॥

ଯୁଦ୍‌ଧ ନୁହେସେ ବିନାଶ୍‌ ଲାଗିଁ
‌ବିକାଶର୍‌ ନୁହେ ଶାନ୍‌ତି,
ଜନମ୍‌ନୁଁ ମୁଲ୍‌ ଯୁଦ୍‌ଧ ଆଏ
ମରନ୍‌ନୁଁ ମୁଲ୍‌ ଶାନ୍‌ତି ॥୩॥

ଯୁଦ୍‌ଧର୍‌‌ ଲାଗିଁ ଶାନ୍‌ତି ନୁହେସେ
ଶାନ୍‌ତିର୍‌ ଲାଗିଁ ଯୁଦ୍‌ଧ,
ଜୀବନର୍‌ ଲାଗିଁ ଯୁଦ୍‌ଧ, ଶାନ୍‌ତି
କହିଯାଇଛନ୍‌ ବୁଦ୍‌ଧ ॥୪॥

– ପ୍ରସନ୍ନ ରଣା
କେନ୍ଦମୁଣ୍ଡି,ସୋହେଲା,ବରଗଡ଼

By Prasanna Rana

ମୁଇଁ ଝନେ ଭଲ୍‌ ଲେଖକ୍‌ ନୁହେସେ। ଲେଖେବାର୍‌ ଚେଷ୍ଟା କରୁଛେଁ ଜାହା।

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

error: Content is protected !!